Na skutek co raz częstszych korzystnych dla konsumentów wyroków, wzrasta liczba spraw zakładanych przez kredytobiorców. Jedną z podstawowych kwestii jaką należy ustalić jest ustalenie, czy posiadany przez nas kredyt jest kredytem indeksowanym, denominowanym czy walutowym.
Różnice są spore, poniżej główne cechy danego typu umów:
- umowa kredytu indeksowanego - pożyczkodawca (bank) w ramach umowy zobowiązuje się oddać kredytobiorcy kwotę wyrażoną w złotówkach. Po przekazaniu do dyspozycji kwoty kredytu w złotówkach, następuje przeliczenie przez bank kwoty długu po kursie kupna franka szwajcarskiego - Każda rata przypadająca do spłaty jest wyliczana w CHF i następnie w dniu płacenia raty (dzień zapadalności) jest przeliczana na PLN. Praktyką banków było przeliczanie raty na złotówki wg. własnej tabeli danego banku.
- umowa kredytu denominowanego - kwota kredytu jest od samego początku określona w CHF, po wstępnym przeliczeniu wnioskowanej kwoty określonej w PLN i następnie przeliczonej na CHF. Kwota z kredytu “denominowanego” jest nieznana w chwili zawarcia umowy kwota kredytu w złotówkach. Kredyt jest wypłacany i spłacany w PLN. Początkowe przeliczenie długu odbywa się według kursu kupna, raty są przeliczane z CHF na PLN po kursie sprzedaży.
- umowa kredytu walutowego– wnioskowana kwota jest wypłacana i spłacana w walucie obcej, nie dochodzi do zmiany waluty rozliczenia.
7 czerwca 2019 Sąd Najwyższy opublikował uzasadnienie do orzeczenia III CSK 159/17 z 4 kwietnia 2019 r. Głównym przedmiotem wyroku jest określenie skutków prawnych wystąpienia w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej, nieuczciwych (abuzywnych) postanowień umownych regulujących mechanizm indeksacji.
Komentarze